Τετάρτη 25 Μαΐου 2022

Ερυθρόλευκα διλήμματα

Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς
Nottingham Forest Football Club









Ακριβώς πριν μια βδομάδα ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός έκλεισε 5 χρόνια επικεφαλής της ιστορικής Νότιγχαμ Φόρεστ του ενός πρωταθλήματος (1977-78), δύο κυπέλλων (1897-98, 1958-59), τεσσάρων λιγκ καπ, ενός σούπερ καπ Αγγλίας, δύο back-to-back Κυπέλλων Πρωταθλητριών (1978-79, 1979-80), ενός Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ (1979), κτλ.

Από το 1996 (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ) δεν έχει ξαναβγεί στην Ευρώπη. Το 1999 ήταν η τελευταία φορά που αγωνίστηκε στην Α΄ Κατηγορία της Αγγλίας (Πρέμιερ Λιγκ). Έκτοτε, έφτασε να παίζει μέχρι τη Λιγκ 1, τη Γ΄ Κατηγορία Αγγλίας...

Από τη σαιζόν 2008-09 μέχρι σήμερα, αγωνίζεται σταθερά στην Τσάμπιονσιπ, Β΄ Εθνική Αγγλίας. Μάλιστα, μόλις στη 2η σαιζόν της (!!!) βγήκε 3η, αλλά αποκλείστηκε από τη μετέπειτα νικήτρια των μπαράζ, Μπλάκπουλ, στον β΄ γύρο. Την αμέσως επόμενη σαιζόν, ούσα 6η, συμμετείχε ξανά στα μπαράζ ανόδου, αλλά με λευκή ισοπαλία στην έδρα της και ήττα με 3-1 στην Ουαλία από τη μετέπειτα νικήτρια Σουόνσι, ε, το λες και τραγική σύμπτωση δεύτερη σερί χρονιά...

Από τότε που ανέλαβε τα ηνία ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, φέτος έκανε την καλύτερη πορεία: τερμάτισε 4η, στα μπαράζ κατάφερε να πετύχει το ίδιο σκορ (1-2) και στα δύο παιχνίδια και κέρδισε με 3-2 στα πέναλτυ τη Σέφφηλντ Γιουνάιτεντ, οπότε προκρίθηκε στον μεγάλο τελικό της Κυριακής 29 Μαΐου 2022 στο Ουέμπλεϋ, με αντίπαλο τη Χάντερσφηλντ Τάουν, η οποία τερμάτισε 3η.

Αξίζει δε σε αυτό το σημείο να σημειωθεί ότι, πριν την έλευση των Ελλήνων, έδειχνα συμπάθεια στην ιστορική ερυθρά ομάδα του Νότιγχαμ, χωρίς φυσικά να δίνω τόσο πολύ βάρος, δεδομένου του «κολλήματος» στην Τσάμπιονσιπ.

Και φτάσαμε στο σημείο που πρέπει να εκφράσω το... δίλημμα. Ακούγοντας χθες στο ραδιόφωνο τον Γιώργο Γεωργίου και τους ακροατές, συνειδητοποίησα ότι είχα αμελήσει να δω πώς τα πήγε η ομάδα (σ.σ. Φόρεστ) τούτη τη σαιζόν - και τα λόγια ενός τηλεφωνητή με έβαλαν σε σκέψεις: ποιο αποτέλεσμα θα με ικανοποιήσει την Κυριακή;

Αφενός, μιλώντας καθαρά σαν θαυμαστής της Νότιγχαμ και του γεγονότος ότι ένας Έλληνας επιχειρηματίας ασκεί πλέον εξουσία πάνω της, χαίρομαι που βρίσκεται κοντά στον ευγενή πόθο της: την άνοδο μετά από 23 χρόνια απουσίας στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο τελικός αναμένεται αν μη τι άλλο συναρπαστικός! Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί ενδεχομένως συναγερμό για τον Ολυμπιακό...

Σαν φίλαθλος του Ολυμπιακού, η κύρια ομάδα που υποστηρίζω, δεν μπορώ παρά να είμαι διστακτικός· σίγουρα, από τη μία θα ήθελα να επιστρέψει η συγκεκριμένη ομάδα στην αγγλική ποδοσφαιρική αφρόκρεμα. Παρ' όλα αυτά - κι έχει απόλυτο δίκιο ο ακροατής που το ανέφερε - τι θα συμβεί σε αυτήν την περίπτωση στον Ολυμπιακό;

Αν υποθέσουμε ότι το καλύτερο σενάριο μετά τον Αύγουστο είναι ο Ολυμπιακός στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, εκεί που θα ελπίζουμε να έρθει 3ος για να συνεχίσει στο Γιουρόπα Λιγκ, θα έχει Χ απολαβές (διοργάνωση, νίκες ή ισοπαλίες, κτλ. - τα γνωρίζετε). Εάν, όμως, η Φόρεστ που απλώς είναι στην Αγγλία και παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ, το Κύπελλο Αγγλίας, καθώς και το Λιγκ Καπ, αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη στον πρόεδρο, δεν είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι το βάρος του επιχειρηματία πρέπει να πέσει εκεί; Μεταγραφές, σχεδιασμός, κτλ. Δεν είναι εύκολο να χτίσεις μια ομάδα για Πρέμιερ Λιγκ από ένα κατά την άποψή μου μέτριο ρόστερ...

Τουτέστιν, μπορεί από τη μία να θέλω να δω για πρώτη φορά στην κορυφαία διοργάνωση της Αγγλίας τη Νότιγχαμ Φόρεστ, ωστόσο σαν φίλαθλος του Ολυμπιακού, δεν μπορώ παρά να τρέφω ανησυχία για το μέλλον της ομάδας μου, σε περίπτωση που πετύχει η έτερη ομάδα τον στόχο της: την πολυπόθητη άνοδο.

Ό,τι κι αν γίνει, μόνο την Κυριακή πια θα το μάθουμε - μέχρι τότε, αλλά ακόμη και στο προσεχές μέλλον μετά τον αγώνα, τα πάντα είναι πιθανά...

Πέμπτη 13 Μαΐου 2021

Τσαμπιολί

 

Δεν νοείται κοινωνία χωρίς Τσαμπιολί: αυτές οι βραδιές Τρίτης-Τετάρτης, με επιδόρπιο τα παιχνίδια «του ΟΥΕΦΑ» τις Πέμπτες, οι παρέες, τα ντελίβερι... Ειδικά αν παίζει η ομάδα της παρέας: να φωνάξεις «ΓΚΟΛ!», να βρίσεις, να μουτζώσεις... Πόσο μας έχουν λείψει αυτά με την τρέχουσα κατάσταση.

Ο φετινός τελικός ανάμεσα σε δύο αγγλικά οικονομικά μεγαθήρια πέρασε από 40 κύματα: βάσει προγράμματος, ο τελικός θα γινόταν στο στάδιο Κρεστόφσκυ της Αγίας Πετρούπολης - ωστόσο λόγω της πανδημίας που ανάγκασε πέρυσι την ΟΥΕΦΑ να κάνει διάφορες μετατροπές στις έδρες, πήγε πίσω η διαδικασία. Τουτέστιν, οι διεκδικητές του τελικού του 2020. Η Λισσαβώνα και το θρυλικό Ντα Λουζ έχασαν από τη φιλόδοξη Κωνσταντινούπολη και το Ολυμπιακό Στάδιο (που φέρει το όνομα ενός συγκεκριμένου πολιτικού ηγέτη - όχι του τρέχοντος πάντως, αυτό είναι η έδρα της Κασίμπασα).

Η Πορτογαλία όμως δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Βλέπετε, η Τουρκία βρίσκεται στην κόκκινη λίστα για την Αγγλία και, κατ' επέκταση, το Ηνωμένο Βασίλειο. Συνεπώς, ήδη είχαν ξεκινήσει διάφορα σενάρια μετακίνησης του τελικού επί Βρετανικού εδάφους, ώστε να γλυτώσουν και τη μετακίνηση οι δύο αγγλικές ομάδες.

Οι πρώτες ιδέες ήταν για γήπεδα εντός Αγγλίας, με την Άστον Βίλλα να προσφέρει χαρακτηριστικά την έδρα της. Προσωπικά περίμενα και άλλες ιστορικές έδρες, όπως Άνφιλντ, (Λίβερπουλ), Σεντ Τζέημς (Νιουκάσλ), Έλλαντ Ρόουντ (Ληντς), Σέλχερστ Παρκ (Κρύσταλ Πάλας), Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου (Ουέστ Χαμ)...

Ο κλήρος, όμως, όπως ενημερώθηκα σήμερα, έπεσε στο... Πόρτο! Το στάδιο Ντραγκάο, έδρα των «δράκων» του Πόρτο, καθώς και της πρώτης Λίγκας των Εθνών (2019), αλλά και δύο παιχνιδιών που οι Έλληνες θα θυμόμαστε για πάντα: το εναρκτήριο του Γιούρο 2004 (Πορτογαλία 1-2 Ελλάδα) και ο ημιτελικός (Ελλάδα 0-0 (1-0 στην παράταση) Τσεχική Δημοκρατία).

Συνεπώς οι μπλε (του Λονδίνου) και οι μπλε (του Μάντσεστερ) θα αναμετρηθούν επί πορτογαλικού εδάφους, στον 29ο τελικό από τη μετατροπή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Τσάμπιονς Λιγκ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στους 15 εξ αυτών (16 τιμής ενεκέν), έχει βρεθεί στον διάβα των φιναλίστ μία Ελληνική ομάδα.

Αναλυτικά:
1994-95 το ζευγάρι του τελικού (Άγιαξ-Μίλαν) ήταν στον ίδιο όμιλο με την Καζίνο Σάλτσμπουργκ (σημ. Ρεντ Μπουλ) και την ΑΕΚ.
1995-96 ο Άγιαξ στον ημιτελικό έχασε με 0-1 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ. Στο αντίστοιχο της Αθήνας κέρδισε με 0-3 τον Παναθηναϊκό και προκρίθηκε στον τελικό με τη Γιουβέντους (1-1 κανονική διάρκεια, 2-4 στα πέναλτι, πρωταθλήτρια η «γηραιά κυρία»)
1997-98 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στον όμιλο του Ολυμπιακού, μαζί με τη νορβηγική Ρούσ'νμποργκ και την Πόρτο
1999-00 ίδιο σκηνικό: η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στον όμιλο του Ολυμπιακού, μαζί με την Πόρτο και μία άλλη νορβηγική ομάδα, τη Μόλντε.
2000-01 η φιναλίστ Βαλένσια στην πρώτη φάση των ομίλων (τη μάστιγα και αυτή...) ήταν μαζί με τον Ολυμπιακό, τη Λυών (έτσι γράφεται δήθεν προοδευτικοί) και τη Χέρενβεν από τη Φριζία. Στη δεύτερη φάση των ομίλων (μάστιγα λέμε...) ήταν στον ίδιο όμιλο με Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Στουρμ Γκρατς και Παναθηναϊκό.
2001-02 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης ετέθη αντιμέτωπος με τον Παναθηναϊκό, τη Σπάρτα Πράγας και την Πόρτο, στη 2η φάση των ομίλων. Ο ΠΑΟ παραλίγο να αποκλείσει στη συνέχεια την Μπαρτσελόνα, αλλά η θεά τύχη έφερε τους «μπλαουγκράνα» στην επόμενη φάση, στο Ελ Κλάσικο, το οποίο έχασαν και αποκλείστηκαν.
2003-04 η φιναλίστ Μονακό ήταν στον ίδιο όμιλο με την ΑΕΚ, την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια από τη Γαλικία και την PSV.
2004-05 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Λίβερπουλ στον επικό τελικό της Κωνσταντινουπόλεως, ήταν στον ίδιο όμιλο με την φιναλίστ του 2004 Μονακό, τον Ολυμπιακό (ο οποίος προηγούνταν με 0-1 στο Άνφιλντ και θα περνούσε ως 2ος, αλλά το χατ-τρικ του εμβληματικού αρχηγού Στήβεν Τζέραρντ, έστειλε τον ΟΣΦΠ στο ΟΥΕΦΑ) και τη γαλικιακή Ντεπορτίβο Λα Κορούνια.
2005-06 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα ήταν στον ίδιο όμιλο με Βέρντερ Βρέμης, Ουντινέζε και Παναθηναϊκό.
2006-07 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Μίλαν ήταν στον ίδιο όμιλο με Λιλ, ΑΕΚ και Άντερλεχτ. Μπορεί να πει κανείς ότι έκανε... πρόβα τζενεράλε, κι ας έχασε με 1-0 στο ΟΑΚΑ.
2007-08 η μετέπειτα φιναλίστ Τσέλσι (αυτή η γλίστρα του Τζων Τέρρυ...) ετέθη αντιμέτωπος με τον Ολυμπιακό στην φάση των '16'. Ο ΟΣΦΠ κράτησε γερά το 0-0 στο Φάληρο, αλλά ηττήθηκε με 3-0 στο Στάμφορντ Μπριτζ και αποχαιρέτησε την διοργάνωση, μετά από μία ανεπανάληπτη φάση ομίλων με Ρεάλ Μαδρίτης, Λάτσιο και Βέρντερ Βρέμης.
2010-11 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα ήταν στον ίδιο όμιλο με Κοπεγχάγη, Ρούμπιν Καζάν και Παναθηναϊκό. Είναι η περίφημη σαιζόν του 2-13: 0 νίκες, 2 ισοπαλίες, 4 ήττες, 2 γκολ υπέρ, 13 γκολ κατά, συγκομιδή 2 βαθμών.
2014-15 η φιναλίστ Γιουβέντους ήταν στον ίδιο όμιλο με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τον Ολυμπιακό και τη Μάλμε. Η δε πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα ήταν στον ίδιο όμιλο με Παρί Σαιν-Ζερμαίν, Άγιαξ και ΑΠΟΕΛ (Κύπρος).
2017-18 τιμής ένεκεν αναφέρω και εκείνη τη σαιζόν, καθώς η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στον ίδιο όμιλο με την Τόττεναμ Χότσπερ, τη Μπορούσσια Ντόρτμουντ και τον ΑΠΟΕΛ από την Κύπρο.
2019-20 η μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπάυερν Μονάχου ήταν στον ίδιο όμιλο με την Τόττεναμ Χότσπερ, τον Ολυμπιακό και τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου.
2020-21 μία εκ των φιναλίστ, η Μάντσεστερ Σίτυ, ήταν στον ίδιο όμιλο με την Πόρτο, τον Ολυμπιακό και την Ολυμπίκ ντε Μαρσέιγ.

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

Περούτζια 2017 - Μέρος Γ΄

Μετά την γνωριμία με το στάδιο Renato Curi και το μουσείο της ομάδας, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι: τον αγώνα της Serie B ανάμεσα στην Περούτζια και την αναγεννημένη Άσκολι.

Λόγω του αγώνα, η εταιρεία του μινιμετρό αποφάσισε να διευρύνει το ωράριο μέχρι και τις 23:15 για όσους δεν εξυπηρετούνται από τις αστικές συγκοινωνίες (λεωφορείο) ή δεν οδηγούν αμάξι, όπως εγώ.

PRE-MATCH


η πινακίδα σχετικά με την διεύρυνση του ωραρίου

Ουσιαστικά, η εταιρεία σε προτρέπει να χρησιμοποιήσεις την υπηρεσία του μινιμετρό, κάτι που αποδείχθηκε βολικό στην περίπτωσή μου, καθώς πριν σκεφτώ καν να κλείσω εισιτήρια, είχα ενδοιασμούς, ως προς τον τρόπο μετακίνησής μου προς και από το στάδιο.

Υπολογίζοντας σωστά τον χρόνο μετάβασης, ξεκίνησα εγκαίρως από το ιστορικό κέντρο της πόλης, καθώς το στάδιο βρίσκεται, όπως είχα γράψει, στο τέρμα της διαδρομής, γύρω στα 300 μέτρα από τον τερματικό σταθμό.

Η αναμονή για την είσοδο δεν ήταν τραγική: μάλιστα, μη γνωρίζοντας την τοποθεσία εισόδου, αρχικά είχα πάει σε λάθος θύρα, αλλά οι υπεύθυνοι μου υπέδειξαν την σωστή είσοδο. Συμβαίνουν αυτά...

Στην ουρά υπήρχε ο κλασικός πάγκος με προϊόντα της ομάδας και, φυσικά, η καντίνα, ήτοι το "βρώμικο" που όλοι λατρεύουμε. Αλλά το ιταλικό "βρώμικο" είναι άλλη φάση... Πιο συγκεκριμένα, πέρα από την μπύρα και το εσπρεσάκι, τον μοναδικό καφέ που μπορείς να πάρεις στο χέρι στην γείτονα χώρα, είχε και ένα είδος... μερακλήδικου μπέργκερ!

Τι εννοώ; Το εν λόγω έδεσμα φτιάχνεται με χοντρές φέτες από χοιρινό κρέας, αντί μπιφτεκιού. Δηλαδή, μπέργκερ γουρ(ου)νοπούλας! Ναι, καλά διαβάσατε... Δεν το άγγιξα καν, οπότε δεν μπορώ να σας πω άποψη. Κι αν νομίζεται ότι είναι η μοναδική φορά που το αντίκρισα, μάλλον γελιέστε... Διότι, υπήρχε και στο ιστορικό κέντρο της πόλης ένας πάγκος με αρκετή πελατεία παραδόξως, στον χώρο της υπαίθριας αγοράς, ο οποίος είχε τέτοια μπέργκερ...

διαβατήριο και εισιτήριο
Ως ξένος μεν, ενήλικος δε φοιτητής σε μια ευρωπαϊκή χώρα, κυκλοφορούσα πάντοτε με το διαβατήριο στην τσέπη, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορούσε να αμφισβητηθεί η ταυτότητά μου ή να ζητηθεί η ταυτοποίησή μου για λόγους τυπικότητας ή ασφαλείας. Τελικά, φάνηκε χρήσιμο και στο στάδιο, καθώς περιμετρικά του γηπέδου είχαν στηθεί κάγκελα και είσοδοι με έλεγχο. Πλησίασα, άφησα να με ελέγξουν, έδειξα το διαβατήριο και το εισιτήριο και, στα αγγλικά, μου ευχήθηκαν κάτι σαν "καλή θέαση" και προχώρησα προς τα "ενδότερα". Φτάνοντας στις σκάλες που οδηγούν στις εξέδρες, υπάρχει το κλασικό πλέον σκηνικό, με λυόμενες τουαλέτες και τα κλασικά μαγαζάκια με μπύρα, εσπρέσο και διάφορα φαγώσιμα. Πριν τον αγώνα, είπα να πιω λίγο καφέ "για να ζεσταθώ". Πικρός και λίγος... Η μπύρα που πήρα στο ημίχρονο ήταν απαίσια, αλλά μιας και είχα πληρώσει, την κατανάλωσα όλη - τι να κάνουμε; Το φιλότιμο βλέπετε...




Η αλήθεια είναι πως, μεταβαίνοντας στον χώρο της εξέδρας, νιώθεις ένα αρχικό δέος: άλλες φορές παραμένει, άλλες φορές εξαφανίζεται σταδιακά. Εδώ να σημειώσουμε ότι είχε αρκετό κρύο και υγρασία, οπότε δεν ήταν πολύ βιώσιμο... βέβαια είναι θέμα συνήθειας.

ανεβαίνοντας τις σκάλες
η απέναντι εξέδρα
η βόρεια εξέδρα των οργανωμένων οπαδών της Περούτζια
η εξέδρα με τους φιλοξενούμενους οπαδούς της Άσκολι
Οι δύο αρχικές ενδεκάδες ετοιμάζονται για την έναρξη

Οι δύο αρχικές ενδεκάδες παρατεταγμένες στον αγωνιστικό χώρο

Οι παίκτες της Άσκολι έτοιμοι για σέντρα.
Οι δε παίκτες της γηπεδούχου Περούτζια, συνοδεύουν τα παιδιά-escorts στους πάγκους.

escorts
Οι παίκτες κατευθύνονται προς τον αγωνιστικό χώρο, έτοιμοι να λάβουν θέση.

Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των οργανωμένων οπαδών της Άσκολι είχε αυξηθεί.

Όλα έτοιμα για τη σέντρα

Ο ΑΓΩΝΑΣ

Όσον αφορά τον κόσμο, σε γενικές γραμμές μου θύμισε την καφρίλα που κρύβει και ο Βαλκάνιος οπαδός: φωνή, ατμόσφαιρα, βρίσιμο μεταξύ οπαδών γηπεδούχου και οπαδών φιλοξενούμενης ομάδας, φωνές προς τους παίκτες... Θεωρώ ότι έχει αξία, καθώς το παιχνίδι ήταν Β΄ Εθνικής κατηγορίας, αν και γενικώς στην Ευρώπη, η 2η κατηγορία δεν είναι τόσο χαμηλού επιπέδου, όσο πιστεύουμε ότι είναι στην χώρα μας. Ένιωθα σαν να βλέπω αγώνα της δικής μας Α΄ Εθνικής: δεν είχε το θέαμα και την ίντριγκα ενός ντέρμπι μεγάλων ομάδων, ούτε ευρέως γνωστά ονόματα, αλλά είχε αυτά τα μικρά χαρακτηριστικά που δίνουν άλλον αέρα στην Serie B - και κάθε συναφή διοργάνωση.
Γύρω στο 8ο λεπτό της αναμέτρησης, η κερκίδα των οργανωμένων έστησε χορό.
11ο λεπτό: μικρή, 2λεπτη διακοπή στο παιχνίδι, λόγω καπνογόνων...
Το Α΄ ημίχρονο κύλησε γενικώς ομαλά, με την Άσκολι να κάνει πολύ περισσότερες φάσεις από την Περούτζια, η οποία άργησε μεν να πάρει μπροστά, αλλά εν τέλει κατάφερε να γίνει απειλητική σε ορισμένες περιπτώσεις. Όταν αντιλήφθηκα τα καπνογόνα, επηρεασμένος από το τσουχτερό κρύο και την γενικότερη ατμόσφαιρα, κατάλαβα ότι τα Ελληνικά γήπεδα δεν μου έλειπαν καθόλου: εδώ που βρισκόμουν, δεν έβλεπα κάτι εντελώς διαφορετικό.

Τελειώνει, λοιπόν, το πρώτο μέρος του αγώνα και αποφασίζω να κατέβω στην καντίνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα αποφασίσει ότι θα αγοράσω κάτι συγκεκριμένο: βλέπετε, το εσπρεσάκι που πήρα πριν πάω να καθίσω στην θέση μου, δεν στάθηκε αρκετό, για να με κρατήσει. 3-4 υπάλληλοι που έτρεχαν δεξιά-αριστερά να εξυπηρετήσουν, πολύς κόσμος στριμωγμένος κι εγώ στο τηλέφωνο να μιλάω Ελληνικά, Γαλλικά και -μάλλον- και Ιταλικά - πανδαιμόνιο! Αλλάζοντας 9-10 φορές την απόφασή μου (και όχι λόγω του κρύου), ανάμεσα σε ζεστό τσάι, παγωμένο τσάι, λεμονάδα, ανθρακούχα αναψυκτικά και μπύρα, είπα να δοκιμάσω το τελευταίο. Εξ άλλου, τι είναι μια (κρύα) Δευτέρα (μες στο καταχείμωνο) στο γήπεδο, χωρίς λίγη μπύρα;

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, η μπύρα είχε απαίσια γεύση - και μάλλον ήταν artisan φάση. Αν έχεις Ελληνίδα (πολλώ δε Βαλκάνια ή Νοτιοευρωπαία γιαγιά), υποσυνείδητα δεν αφήνεις φαγητό στο πιάτο και, κατ' επέκταση, καταναλώνεις ό,τι αγόρασες. Και ό,τι αγόρασες εν γνώση σου... Είχε πολύ κρύο (3 βαθμοί Κελσίου) και δεν είχα γάντια, οπότε έπρεπε να παλέψω για να πιω την μπύρα, όπερ κι έγινε.

Ώρα 20:40 (γύρω στο 55'): η εξέδρα των οργανωμένων αποτίει φόρο τιμής
στον Βιντσέντσο, προφανώς ιστορικό πρόσωπο της εξέδρας τους.
Πανοραμικό «κλικ» από το 77ο λεπτό
Προσέξτε τις εξέδρες
Προσέξτε επίσης πως το στάδιο είναι φιλικό προς τα Άτομα με Αναπηρία (ΑΜΕΑ).
77ο λεπτό: λίγη... θολή δράση (κατοχή για την Περούτζια).

Οι πανηγυρισμοί στο μοναδικό γκολ της αναμέτρησης
Νίκη της Περούτζια επί της Άσκολι με 1-0
Σκόρερ ο Filippo Falco #20

POST-MATCH

Ο κόσμος της Περούτζια στην εξέδρα.

Η ανατολική εξέδρα με τα πιο φθηνά εισιτήρια.

Curva Nord (Perugia)
Το δεύτερο ημίχρονο μπορώ να πω ότι ήταν πιο εντυπωσιακό από το πρώτο, η Άσκολι έγινε πραγματικά επικίνδυνη, αλλά τελικά μία φάση ήταν με το μέρος της Περούτζια, η οποία μέχρι και στα τελευταία δευτερόλεπτα δέχθηκε πίεση από την φιλοξενούμενη ομάδα. Όπως προκύπτει και από το βίντεο, η Περούτζια βρήκε κενό στην άμυνα των αντιπάλων της και το εκμεταλλεύτηκε υποδειγματικά.

Μάλιστα, ένας ευγενικός τύπος είχε την καλοσύνη να με βγάλει φωτογραφία, ενώ κρατώ το κασκόλ της γηπεδούχου, με φόντο την Curva Nord.

Η επιστροφή στο ξενοδοχείο είχε ανάμεικτα συναισθήματα: άλλωστε, ήταν μόλις το 6ο βράδυ μου στην Ιταλική αυτή πόλη και ακόμη περίμεναν κι άλλες περιπέτειες...

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Ω Ελλάς, ηρώων χώρα...

Αν πιστεύετε ότι η Ελλάδα είναι γνωστή ποδοσφαιρικά για τον θρύλο του 2004, τότε ίσως θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε: σε μια εποχή που το διαδίκτυο είναι ακόμα πιο διαδεδομένο ως μέσο ενημέρωσης και οι ταχύτητες, με τις οποίες διαμοιράζεται η πληροφορία, έχουν περάσει πλέον σε ένα άλλο επίπεδο, πέρα από αυτά που γνωρίζαμε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας.

Μέσα σε λιγότερο από 10 ώρες, η χώρα μας έγινε σημείο αναφοράς παγκοσμίως, λόγω των εκτρόπων που έγιναν στο γήπεδο της Τούμπας το βράδυ της Κυριακής. Ο λόγος για τα γεγονότα που ακολούθησαν την κεφαλιά του Βαρέλα, η οποία κατέληξε στα δίχτυα της ΑΕΚ. Το αν ήταν αντικανονικό ή όχι το γκολ, δεν θα σας το πω εγώ, αλλά θα το διαπιστώσετε μόνοι σας.


Μία φάση, η οποία τίναξε στον αέρα το πρωτάθλημα, μιας και μετά από εναλλαγές για το αν είναι γκολ ή όχι, το υπουργείο αποφάσισε την επ' αόριστον διακοπή του πρωταθλήματος. Δεν ξέρω αν ισχύουν τα σενάρια περί τριετούς αποκλεισμού των Ελληνικών συλλόγων - δεν θα κάτσω να το αναλύσω.

Αυτό που θα παραθέσω ωστόσο είναι μια συνοπτική λίστα με χώρες, οι οποίες έκαναν γνωστές τις... εισαγόμενες εκ Καυκάσου συνήθειες του ισχυρού άνδρα του "δικεφάλου του Βορρά".

 Skysport Austria (Σαββίδης και διακοπή)
 Fox Sports Asia
 Nezavisne Novine
 Het Laatste Nieuws (HLN)
 Novinite.bg
 Fussball.ch (Σαββίδης και διακοπή)
 Super Σπορ FM
 České noviny
 Kicker.de
 Spiegel.de
 Süddeutsche Zeitung
 BBC
 Independent.co.uk
 Marca (Σαββίδης, δηλώσεις Μανόλο Χιμένεθ και ένταλμα σύλληψης)
 L'Équipe
 HRT
 Večernji list
 Jutarnji list
 Nemzeti Sport
 Fox Sports Asia
 Independent.ie
 ANSA
 Corriere dello Sport
 La Gazzetta
 Vijesti.me
 Makedonski Sport (Σαββίδης #1 & #2 και διακοπή)
 Sport.mk
 De Telegraaf (Σαββίδης, Βασιλειάδης και διακοπή)
 nu sport
 A Bola (Σαββίδης #1 & #2 και διακοπή)
 Sport.ro
 Večernje novosti
 Russia Today (RT)
 Slovenske novice
 Hürriyet (#1, #2 και #3)
 CNN
 ESPN
 Fox Sports Asia

Επίσης, θέλω να θυμίσω ότι ο ΠΑΟΚ είχε στεφθεί κυπελλούχος Ελλάδας την περασμένη σεζόν, με αντίπαλο την ΑΕΚ στο Πανθεσσαλικό Στάδιο του Βόλου (μετά από εκτενή, αιματηρά επεισόδια), κερδίζοντας με αντικανονικό τέρμα.